Strip Noir van Maarten Vande Wiele
Struinend op comicbase.nl kwam ik een recensie tegen van het nieuwste stripalbum van de Vlaamse tekenaar Maarten Vande Wiele tegen, getekend in swingende retrostijl. Direct na het lezen van de recensies ging ik kijken op zijn eigen website, die mij qua stijl wat doet denken aan Jotto, een van mijn favourite tekenaars.
Stilistisch gezien is Maarten Vande Wiele een van de grootste talenten uit het Vlaamse stripcircuit. Bries bundelde drie „film noir„-pastiches in zijn zwierige retrostijl.
De expressieve lijnvoering van Vande Wiele doet denken aan het Meccano-werk van Hanco Kolk. Het verbaasde me dan ook niks dat ik Kolk en Vande Wiele vorig jaar samen tegenkwam in Amsterdam, wandelend langs de Keizersgracht: de jonge Vlaming kan veel opsteken van zijn geroutineerde noorderbuur.
Het nieuwe boekje Strip Noir (geen debuut, want Vande Wiele publiceerde al bij Incognito en in de Pincetreeks van, jawel, Hanco Kolk) appeleert nadrukkelijk aan de nostalgische „film noir„-sfeer. Telkens speelt een vrouw de hoofdrol: de aan lagerwal geraakte B-actrice die ten koste van alles haar carrière weer op gang wil helpen, de door verdriet verscheurde vrouw die ongewild getuige is van een beraamde moord en enkele doortrapte vrouwen die een miljoenenerfenis proberen binnen te slepen.
Lees verder de recensie van Jeroen Mirck op comicbase.nl
De expressieve lijnvoering van Vande Wiele doet denken aan het Meccano-werk van Hanco Kolk. Het verbaasde me dan ook niks dat ik Kolk en Vande Wiele vorig jaar samen tegenkwam in Amsterdam, wandelend langs de Keizersgracht: de jonge Vlaming kan veel opsteken van zijn geroutineerde noorderbuur.
Het nieuwe boekje Strip Noir (geen debuut, want Vande Wiele publiceerde al bij Incognito en in de Pincetreeks van, jawel, Hanco Kolk) appeleert nadrukkelijk aan de nostalgische „film noir„-sfeer. Telkens speelt een vrouw de hoofdrol: de aan lagerwal geraakte B-actrice die ten koste van alles haar carrière weer op gang wil helpen, de door verdriet verscheurde vrouw die ongewild getuige is van een beraamde moord en enkele doortrapte vrouwen die een miljoenenerfenis proberen binnen te slepen.
Lees verder de recensie van Jeroen Mirck op comicbase.nl
Omslag van Strip Noir
verschenen bij Uitgeverij Bries, 2005
verschenen bij Uitgeverij Bries, 2005
De Vlaamse tekenaar Maarten Vande Wiele mag geen onbekende worden genoemd in de Nederlandstalige stripwereld. Al in 2000 deed deze auteur van zich spreken met Glamourissimo, verschenen in de Pincet Reeks. Het in 2001 verschenen album Best Girlfriends Forever 2000 betekende vervolgens de definitieve doorbraak. Daarnaast is zijn werk te bewonderen in verschillende stripbladen als Beeldstorm en Zone 5300. Wat direct opvalt is de eigenzinnige tekenstijl en de aan de televisiesoaps van de jaren 80 schatplichtige verhaallijnen.
Het is goed te zien dat Vande Wiele zich verder heeft bekwaamd in dit stilistische gedachtegoed. Het nieuwe album Strip Noir bevat drie korte verhalen, geënt op televisieseries als Dynasty. Het mag dan ook niet verwonderen dat iedere passage gedragen wordt door een aantrekkelijke glamour girl. Ieder van hen vertelt een eigen verhaal dat op vakkundige wijze in beeld wordt gebracht. Het dynamisch perspectievenspel verhoogt het leesplezier en tovert de personages om tot wezens van vlees en bloed. De keuze van de uitgeverij om te werken met een enkele steunkleur pakt hier verbazend goed uit. Niet alleen zorgt dit voor een authentieke sfeer, het verleent het geheel tevens een chique uitstraling.
Lees verder de recensie van Danny Koningstein in 8weekly.nl
Het is goed te zien dat Vande Wiele zich verder heeft bekwaamd in dit stilistische gedachtegoed. Het nieuwe album Strip Noir bevat drie korte verhalen, geënt op televisieseries als Dynasty. Het mag dan ook niet verwonderen dat iedere passage gedragen wordt door een aantrekkelijke glamour girl. Ieder van hen vertelt een eigen verhaal dat op vakkundige wijze in beeld wordt gebracht. Het dynamisch perspectievenspel verhoogt het leesplezier en tovert de personages om tot wezens van vlees en bloed. De keuze van de uitgeverij om te werken met een enkele steunkleur pakt hier verbazend goed uit. Niet alleen zorgt dit voor een authentieke sfeer, het verleent het geheel tevens een chique uitstraling.
Lees verder de recensie van Danny Koningstein in 8weekly.nl
my other favourite things
