Twintig jaar geleden hoorde ik op radio 4 een concert van de Amerikaanse minimal music componist Terry Riley. Nog steeds bewaar en koester ik de opname van dat concert op een Spinvisachtig teepje. De eindeloze herhalingen met subtiele verschuivingen van ritmische patronen, was voor mij een openbaring en ik ging op zoek naar meer.
Google bestond in die dagen nog niet, dus het werd een lange analoge speurtocht door de krochten van bibliotheken langs bakken vol microfiches. Met hyperlinks ‘avant la lettre’ spon ik zo een netwerkje over minimal music en repetetive muziek. Daarna ging ik werk verzamelen van John Adams, Philip Glass en Steve Reich. Philip Glass en John Adams (shakerloops) zochten het soms in de mystiek van de Noordamerikaanse indianen en vooral koyaanisqatsi van Philip Glass heeft ook het grote publiek weten te bereiken.
Steve Reich wordt vandaag 68
werken van Steve Reich
Piano phase (1967; piano en geluidsband)
Violin phase (1967)
viool en geluidsband)
Four organs (1970)
Clapping music (1972)
Six pianos (1973)
Music for mallet instruments, voices and organ (1973)
Music for 18 instruments (1976)
Octet (1979)
Tehellim (1981; 1ste versie v. koor en instr. ens., 2de versie v. koor en ork.)
Desert music (1984; koor en ork.)
sextet (1985)
Electric counterpoint (1987)
Different trains (1988)
The cave (1992; muziektheater)
Duet (1995; 2 violen)
Proverbs (1995; ensemble)
Geschrift: Writings about music (1974)
