Er is geen officiële instellingsakte voor het Kerstfeest bekend. Wel zijn er sporen in zowel de civiele als de martelarenkalender (de data van de martelaren) gevonden die aantonen dat dit feest in Rome al vroeg op 25 december werd gevierd. Ten aanzien van de oorsprong van het feest zijn er een tweetal wegen die een antwoord kunnen bieden: een godsdiensthistorische en een chronografische verklaring.
 
Volgens deze benadering heeft het Kerstfeest haar oorsprong in het voor-christelijke feest van de zonnewende, in 275 n.Chr. op 25 december ingesteld door keizer Aurelianus. Het stelde de afwisseling van het duister door het licht centraal en het was een cultisch feest rond de zogenaamde Sol Invictus (de onoverwinnelijke Zon). Het feest zou zijn gekerstend door de Christenen van Rome: Christus is de Zon der Gerechtigheid, het Licht van de wereld.
 
De tweede verklaring voor het ontstaan van Kerstfeest is te vinden in het feit dat men op zoek ging naar een beginpunt van de Christelijke Tijden, wanneer kwam Jezus Christus naar deze wereld. Men kwam daarbij allereerst uit op april, later – in 243 n.Chr. –werd 25 maart de dag van de zogenaamde ontvangenis. In Rome leidde dit tot 25 december (25 maart + 9 maanden) voor de geboorte van Jezus Christus.
 
Bron: vroegekerk.nl

December 1914, geen nieuws van het Westelijk front. Duitsers aan de ene kant en Belgen, Fransen en Britten aan de andere hebben zich, vaak slechts zo„n honderd meter van elkaar verwijderd, diep ingegraven in de kleigrond, afgeschermd door prikkeldraad. Deze linie loopt van de West-Vlaamse Noordzeekust tot de Zwitserse grens. In het noordelijke gedeelte van dit front gebeurt er tijdens de kerstdagen iets onvoorstelbaars: het is er kortstondige vrede.

De aanzet hiertoe geven uitgerekend de Duitsers, die de oorlog in augustus begonnen waren. Borden worden omhoog gehouden, eerst door hen en dan door hun vijanden: frohe weihnachten, merry christmas, we not fight, you not fight … Het nieuws van de „vrede„ in Vlaanderen verspreidt zich als een lopend vuurtje door de loopgraven; men legt de wapens neer en gaat samen kerstmis vieren. Kerstbomen worden neergezet in het niemandsland. De kaarsjes ontbreken niet. De vijanden zingen kerstliederen, de woorden „peace„, „Frieden„ en „paix„ zijn te horen.
 
De volgende dag worden de doden, die al wekenlang in het niemandsland liggen, in gezamenlijk gebed naar eeuwige rustplaatsen gebracht. En men ruilt tabak, pijpen, plumpudding, sigaren, rum, vaten bier, schnaps en wijn. De mannen tonen elkaar foto’s van hun familieleden, praten over heimwee, en dat de oorlog maar snel voorbij mag zijn. Er wordt zelfs gevoetbald.
 
De legerleiders, ver verwijderd van elk schot in hun generaalsstaven, worden echter onrustig van deze vrede. Er dreigt een vrede te groeien van onderop, tegen de wil van bovenaf. Zij dreigen daarom met strafmaatregelen en geven het bevel om weer te gaan schieten. Op de derde dag gebeurt dat dan ook: de bloedige slachtpartij begint van voren af aan. De oorlog zou nog jaren duren en rond negen miljoen mensen het leven gaan kosten.
 
Bron: metsenschilt.com

De Queen Mary II is gebouwd in de Franse havenstad Saint-Nazaire. Op 15 november 2003 vond op de scheepswerf een ernstig ongeluk plaats. Tijdens een open dag stortte een voetgangersbrug in, waarbij 15 personen omkwamen. Op 16 april 2004 vond de eerste transatlantische oversteek van Southampton maar New York plaats. De eerste oostwaartse oversteek volgde 9 dagen later.

Gedurende de wintermaanden zal de Queen Mary II vanuit Fort Lauderdale cruises maken naar het Carïbisch gebied en Zuid-Amerika (carnaval in Rio de Janeiro). In de rest van het jaar volgen transatlantische oversteken, afgewisseld met Europese cruises (Middellandse Zee, Noorwegen) of rondvaarten vanuit New York naar o.a. het Caraïbisch gebied.
 
Op 25 juli 2004 heeft de Queen Mary II Rotterdam aangedaan. Eigenlijk is Amsterdam de Nederlandse cruisehaven, maar de Queen Mary II is zo breed dat het schip maar net in de Noordersluis bij IJmuiden past. De Queen Mary II kon daarom alleen toestemming krijgen om de schutsluis binnen te varen bij rustig weer. De directie van Cunard Line wilde dat risico niet nemen, en besloot dan maar voor Rotterdam te kiezen, dat zonder sluis kan worden bereikt.
 
Bron: nl.wikipedia.org