Opvattingen over kunst zijn altijd al aan mode onderhevig geweest. Waren honderd jaar geleden de salonschilders nog de helden van de schilderkunst, na de oorlog werd het werk van deze virtuoze schilders afgedaan als bombastische kitsch. Dat bleef zo de hele twintigste eeuw. Alleen binnen de ironie van de camp of bij de nouveau riche konden ze nog een plekje krijgen. Maar niet alleen binnen subculturen is er waardering. De laatste jaren staan salonschilders weer in de belangstelling van een breed publiek. De grote Lawrence Alma-Tadema tentoonstelling in het Van Gogh Museum in 1995 gaf deze trendverandering al aan.
Museum at Forest Lawn Memorial-Park
artrenewal.org heeft de salonschilders in bescherming genomen en de bezoekers van deze site hebben de Franse salonschilder William-Adolphe Bouguereau zelfs uitgeroepen tot favouriete kunstenaar aller tijden. Zijn schilderijen zijn even weergaloos virtuoos als oppervlakkig. Maar het is in ieder geval knap vakwerk. De herwaardering van de negentiende eeuwse academische schilderkunst hangt dan ook samen met de herwaardering van de schilderkunst als ambacht.
What did these two geniuses of French Impressionism see that their chief followers and supporters over the next hundred years did not? For Bouguereau, a true genius of the art of painting, was soon to fall so far from grace that art history students in the 1940s through to the 1980′s could study 19th century art and never hear his name, or see one of his paintings.
William Bouguereau studeerde aan de Académie Julian te Parijs. Zijn realistische genre-schilderingen en schilderijen over mythologische thema’s werden gedurende zijn hele actieve leven tentoongesteld op de jaarlijkse tentoonstellingen van de Parijse “Salon”. Na zijn dood werd hij lange tijd veronachtzaamd, wellicht vanwege zijn hardnekkige verzet tegen de impressionisten, maar de laatste 20 jaar is er weer nieuwe waardering voor zijn werk gekomen.
In zijn eigen tijd werd Bouguereau algemeen beschouwd als een van de grootste schilders op aarde en zijn werken werden gretig gekocht door onder meer Amerikaanse miljonairs, doorgaans tegen hoge prijzen. Na 1920 is hij op merkwaardige wijze in diskrediet geraakt, mogelijk als gevolg van een bewuste lastercampagne van de kant van het nieuwe “establishment van kunstcritici”, dat hem zijn verzet tegen de nieuwe richtingen in de schilderkunst niet kon vergeven. Tientallen jaren lang werd zijn naam niet eens in encyclopedieën vermeld! Tegenwoordig zijn er weer heel wat mensen die Bouguereau beschouwen als een van de grootste schilders uit de 19e eeuw. Het Art Renewal Center zet zich heel energiek in voor zijn “rehabilitatie”.
Bron: nl.wikipedia.org
William Bouguereau in het Webmuseum en bij Artrenewal
