Our holy Father Gregory was born in Constantinople in 1296 of aristocratic parents who had emigrated from Asia Minor in the face of the Turkish invasion, and were attached to the court of the pious Emperor Andronicus II Palaeologus (1282-1328). Despite his official duties, Gregory’s father led a life of fervent prayer. Sometimes as he sat in the Senate, he would be so deep in prayer as to be unaware of the Emperor addressing him. While Gregory was still young, his father died after being clothed in the monastic habit; and his mother for her part wanted to take the veil, but delayed doing so in order to take care of the education of her seven children. Gregory, the eldest, was instructed by the most highly reputed masters of secular learning and, after some years, was so proficient in philosophical reasoning that, on listening to him, his master could believe he was hearing Aristotle himself. Notwithstanding these intellectual successes, the young man’s real interest lay only with the things of God. He associated with monks of renown in the city and found a spiritual father in Theoleptus of Philadelphia, who instructed him in the way of holy sobriety and of prayer of the heart.
 
Bron: goarch.org

1 En na sommige dagen is Hij wederom binnen Kapernaum gekomen; en het werd gehoord, dat Hij in huis was.
2 En terstond vergaderden daar velen, alzo dat ook zelfs de plaatsen omtrent de deur hen niet meer konden bevatten; en Hij sprak het woord tot hen.
3 En er kwamen sommigen tot Hem, brengende een geraakte, die van vier gedragen werd.
4 En niet kunnende tot Hem genaken, overmits de schare, ontdekten zij het dak, waar Hij was; en dat opgebroken hebbende, lieten zij het beddeken neder, daar de geraakte op lag.
5 En Jezus, hun geloof ziende, zeide tot den geraakte: Zoon, uw zonden zijn u vergeven.
6 En sommigen van de Schriftgeleerden zaten aldaar, en overdachten in hun harten:
7 Wat spreekt Deze aldus gods lasteringen? Wie kan de zonden vergeven, dan alleen God?
8 En Jezus, terstond in Zijn geest bekennende, dat zij alzo in zichzelven overdachten, zeide tot hen: Wat overdenkt gij deze dingen in uw harten?
9 Wat is lichter, te zeggen tot den geraakte: De zonden zijn u vergeven, of te zeggen: Sta op, en neem uw beddeken op, en wandel?
10 Doch opdat gij moogt weten, dat de Zoon des mensen macht heeft, om de zonden op de aarde te vergeven (zeide Hij tot den geraakte):
11 Ik zeg u: Sta op, en neem uw beddeken op, en ga heen naar uw huis.
12 En terstond stond hij op, en het beddeken opgenomen hebbende, ging hij uit in aller tegenwoordigheid; zodat zij zich allen ontzetten en verheerlijkten God, zeggende: Wij hebben nooit zulks gezien!