De intenties waren zo mooi geweest. Anders dan de conquistadores die door hebzucht gedreven naar de Nieuwe Wereld waren gekomen, hadden de kolonisten in Noord-Amerika uit religieuze redenen de grote oversteek gewaagd. Ze zochten een wereld waarin ze in vrijheid hun geloof konden belijden. In het 16e een 17e eeuwse Europa was dat bepaald geen vanzelfsprekendheid. Puriteinen en quakers identificeerden zich met het volk van Israël, dat door de God bevrijd was uit het oude Europa en nu naar het Beloofde Land had geleid. De Nieuwe Wereld was God’s Own Country waar ze met een schone lei mochten beginnen. Dat ze de nieuwe plaatsen vaak noemden naar plaatsen in hun thuisland, had niets met heimwee te maken, maar alles met transformatie. New England was in die zin geen tweede Engeland, maar een béter Engeland, zonder religieuze vervolgingen.
Bron: en.wikipedia.org
Nu lopen er op de wereld nauwelijks nog utopisten als William Penn rond. Dat de werkelijkheid niet met naïeviteit te verenigen is, wordt door de geschiedenis telkens bevestigd. Sinds Camden (een suburb van Philadelphia) in 2004 de gevaarlijkste stad van de Verenigde Staten werd, heeft Penn’s idealisme een pijnlijk ironische lading gekregen. Philadelphia wordt in de volksmond liefkozend Philly genoemd, maar je hoort nu ook steeds vaker Killadelphia. Van broederliefde tot broedermoord. Utopia op zijn kop gezet. Welcome to the real world. Louis Theroux loopt in de documentaire Law and Disorder in Philadelphia in een kogelvrijvest mee met de Philadelphia Police. We krijgen een veilige inkijk in de gevaarlijkste buurten van de stad, waar het recht van de sterkste geldt en waar je image bepalend is voor je overlevingskansen. Kaal geschoren hoofden, gouden kettingen, tatoeages, wapens en drugs maken het beeld uit. De broederliefde is cool gemaakt en het imago van de killer die respect eist, is door de globalisering van de gangster- en hiphopcultuur een sterk exportartikel geworden.
Bron: en.wikipedia.org