Vandaag schreef J.A.A. van Doorn in Trouw een reactie op de rubriek Het Filosofisch Elftal afgelopen woensdag in dezelfde krant. De vraag die de filosofen werd voorgelegd was: “Waarom hebben we het zoveel over de islam en niet over iets anders?” In het elftal speelden ditmaal de onvermijdelijke (als het om het islamdebat gaat) Afshin Ellian en de Rotterdamse filosoof Ger Groot.

Zoals we van hem gewend zijn haalt Ellian hard uit naar de islam, die hij als de motor ziet achter het mondiale terrorisme. Zijn filosofische tegenspeler Ger Groot neemt tamelijk voorspelbaar een relativistisch standpunt in.

Nadat Groot eerst gerelativeerd heeft met het katholicisme, probeert hij het vervolgens met het linkse terrorisme uit de jaren zeventig:

Terecht wijst Ellian op een onjuiste vergelijking van zijn tegenstander:

Nu naar het commentaar van J.A.A. van Doorn:

Van Doorn verwijt Ellian later in zijn betoog dat hij overgelijkbaarheden met elkaar vergelijkt. Maar de relativering van het islamitisch terrorisme met het links terrorisme komt juist van Groot! Zuiver redeneren valt niet mee staat er boven zijn commentaar. Het gaat hier eerder over de denkbewegingen van Groot dan die van Ellian.

Het valt me op dat het een trend geworden is onder intellectuelen om het gevaar van de islam weg te relativeren met onjuiste vergelijkingen. Zo snap ik eigenlijk ook niet goed waarom Groot het katholicisme erbij moet halen. Voor zover ik weet is er in de afgelopen 10 jaar geen enkele katholiek geweest die zichzelf heeft opgeblazen, in tegenstelling tot de dagelijkse aanslagen van islamitische zelf/massamoordenaars.

Natuurlijk is het onder relativisten een veelgemaakte stijlfiguur om naar het strafblad van die andere Abrahamitische religie te kijken. Maar Groot haalt het katholicisme er ditmaal bij om te wijzen op het anti-individualistische karakter van de katholieke Kerk. Misschien omdat hij weet dat hij daar bij Ellian een punt mee kan scoren?

Bron: Trouw