Volgens Freud is het voor mensen onmogelijk om niet lief te hebben. Hoe zelfstandig we ook zouden willen zijn, ieder mens zoekt naar liefde. Veel mensen vinden liefde en evenveel weten hoe het voelt om die liefde te verliezen. Het grootste gevaar van iemand liefhebben, is de pijn van het (mogelijke) verlies.

De normale reactie op verlies is rouw. We ervaren pijn, trekken ons terug en wachten tot we voldoende hersteld zijn voordat we iemand anders kunnen liefhebben. Rouw is tijdelijk. De melancholicus gaat verder dan de rouw en raakt in een depressie. Hij hield zoveel van de verloren persoon, meer dan van zichzelf, dat het onmogelijk is zijn liefde op iemand anders te richten. Het liefste zou hij sterven van verdriet, en als dat niet mogelijk is dan wil hij de rest van zijn leven lijden. De altijd aanwezige pijn om de verloren liefde bewijst dat de liefde echt en absoluut was. ( … )
 
Claire Polders op 27 december | Filosofie Scheurkalender