Tot aan mijn laatste ademtocht zal ik de saaiste hobby van alle hobbies blijven verdedigen: het verzamelen van postzegels. Maar ik moet daarin iets specifieker zijn: het verzamelen van postzegels behalve die van Magyar Posta, oliestaatjes, postzegeleilandjes én Nederlandse postzegels na 1989. Ik heb na de privatisering van de PTT in 1989 nog vier jaar afgewacht en ben in 1993 gestopt. Nu heb ik alle uitgaven compleet van 1941 tot en met 1993. Omdat ik als trouw abonnee van de jaarcollectie plotseling stopte, stuurde de nieuwe PTT een enquetemevrouw op mij af. Waarom ik gestopt was. Ach weet u, postzegels verzamelen was vroeger iets gezelligs. Met rond de 25 nieuwe zegels per jaar die ik ongestempeld wilde hebben, kon ik dat van mijn zakgeld ook nog wel betalen.

Maar toen de PTT onder de naam TPG Post groep in 1998 haar beursgang maakte en een echte commerciële organisatie werd, bleef ze als oud staatsbedrijf (nog steeds is de nederlandse Staat de grootste aandeelhouder) haar license to print money behouden. Het aantal uitgiften werd in het begin van de jaren 90 al snel verdubbeld. Maar na de beursgang ging TPG Post nog meer waardepapier bijdrukken en na 2000 komen er elk jaar bijna 100 nieuwe postzegels uit. Het lijkt de voormalige DDR wel. De jaarcollectie is bijna niet meer op te brengen, omdat bijna elke postzegel na 2002 een minimale waarde heeft van 39 eurocent en er heel veel themavelletjes verschijnen. De jaarcollecties worden nu gesplitst in velletjes en losse zegels. Het afgelopen jaar kostten beide collecties samen ruim € 110. In de jaren Tachtig betaalde ik voor de jaarcollecties rond de € 20.

Vorig jaar kreeg ieder Nederlands postadres een goednieuwsbrief van TPG waarin de overgang naar TNT Post bekend werd gemaakt. Deze naamsverandering, inclusief het oranje image, betekent een kostbare operatie waarbij tienduizenden brievenbussen, nog veel meer kledingstukken en ontelbaar veel drukwerk moet worden afgedankt en vervangen. Dat de klant daaraan mee zou gaan betalen, kon hij voor de image switch al weten. TNT Post wachtte nog eventjes af en suste ons eerst nog even met een envelop en voorbedrukte postzegel die we voor één keer gratis mochten versturen. Per 1 januari zijn de tarieven voor het binnenland met 5 eurocent verhoogd naar 44 eurocent.

Degene die hierover klaagt, krijgt als tegenwerping dat in 1989, het jaar van de verzelfstandiging van de PTT, 75 cent op een brief moest worden geplakt. Omgerekend ruim 35 eurocent. Het tarief is in 18 jaar tijd dus bijna 9 eurocent gestegen, zo’n 25 procent. Dan terug naar die goeie ouwe tijd van het staatsbedrijf: In 18 jaar (1971 tot 1989) verdriedubbelde de PTT het tarief voor een brief van 25 naar 75 cent, een stijging van 300 procent, dus 12 keer zoveel! Maar die stijging kwam voornamelijk door de enorme inflatie in de jaren Zeventig.

Nu lijkt TNT Post met iets nieuws gekomen: bekende merken op het kleinste stukje waardepapier, zoals het klassieke pijpje van Heineken. Over een andere zegel uit deze reeks, met UNOX worst, is onder postzegelverzamelaars redelijk wat ergernis ontstaan. Maar vanmorgen las ik deze ingezonden brief in de krant. Tijd voor een nieuwe strategie en terug naar het oude tarief?