Sergei Bulgakov werd geboren in 1871 in Livny (ongeveer 400 km. ten zuiden van Moskou) in een Russisch-Orthodoxe familie waarvan zeker vijf generaties een kerkelijk ambt bekleden als priester. Toen hij een jaar of vijftien was, verloor hij zijn geloof om in de jaren ’90 van de 19e eeuw een van de meest belovende Russische marxisten te worden. Hij studeerde economie aan de Universiteit van Moskou. Tijdens een studieverblijf in Berlijn ( 1898 – 1899 ) raakte hij na tal van ontmoetingen met vooraanstaande Duitse socialisten teleurgesteld in de praktijk van het marxisme. ( … )
Toen hij terugkeerde naar Rusland verkeerde Boelgakov in een geestelijke crisis. Desondanks ontpopte hij zich als een van de leidende intelligentsia van de Zilveren Eeuw. Zijn motto: ‘van marxisme naar idealisme” verwoordde het gevoelen van een hele generatie. Via het Duits idealisme, met name Schelling, dat hem in zijn jeugd van de Kerk vervreemde, keerde hij geleidelijk terug naar het geloof van de Russisch-Orthodoxe Traditie. Deze geestelijke ommekeer vond plaats tussen 1900 en 1910, in 1918 bezegeld met zijn wijding tot priester. ( … )
Na de Revolutie van 1917 werd hij door Lenin in 1922 met andere kritische intelligentsia verbannen naar Parijs. Daar ontwikkelt hij zich tot een van de belangrijkste Russisch-Orthodoxe thelogen van de 20ste eeuw. Hij werd rector van het Parijse Instituut voor Orthodoxe Theologie, alwaar hij systematische theologie doceerde. In 1944 werd zijn aardse bestaan getransfigureerd. Op zijn Parijse sterfbed verwoordde hij nog eenmaal, ver van zijn vaderland, op existentiële wijze de verbinding tussen de particulariteit van zijn natie en het universele perspectief van de mensheid: “Voor ieder mens is zijn vaderland een even groot mysterie als zijn geboorte. Het is niet alleen het land waar wij de zoete smaak van het bestaan te pakken kregen, het is bovenal de grond waarboven de hemel zich voor het eerst opende en waar wij het visioen van de Jakobsladder kregen, die hemel en aarde verbond.”
(Bron: Beweging)