Maandelijks archief: maart 2005

geniaal portret

vandaag 124 jaar geleden overleden:
Modest Moesorgskij, 28 maart 1881

Op 5 maart 2002 stond ik voor het eerst in mijn leven tegenover het sublieme portret van Moesorgskij geschilderd door Ilya Repin. Deze schilderde het portret in de loop van vier zittingen, tussen 2 en 5 maart 1881, in de kliniek waar Moesorgskij was opgenomen tengevolge van zijn alcoholverslaving en waar hij 3 weken later zou overlijden. In de catalogus van de grote Repin-tentoonstelling in het Groninger Museum staat bij dit portret de volgende beschrijving:

( … ) Repin portretteerde de componist met een picturale vrijheid die tot uitdrukking komt in de manier waarop hij de verf op het doek aanbracht. Op het gezicht geven de van licht doordrenkte verflagen het voorhoofd een zachte weerschijn en zorgen ze voor een spel van licht en donker op de frambozenrode kraag van het jasje. In de grote expressieve gestalte, de open gelaatstrekken en de welwillende neiging van het hoofd toonde Repin hoe hij zich het innerlijk gemoed van Moesorgskij voorstelde.
Modest MoesorgskyDe eerste kennismaking tussen beide mannen vond plaats in het begin van de zeventiger jaren. Repin was diep geroerd door de muziek van Moesorgskij en voelde de vernieuwende kracht van diens composities aan, iets wat in die tijd voor lang niet iedereen gold. Repin schilderde dit portret naar hij zei ‘voor zichzelf, als herinnering aan een vurige beminde vriend.’ Toen Tretjakov zich echter tot de kunstenaar wendde met de wens het portret voor zijn portrettengalerij aan te schaffen, kreeg hij te horen dat hij het graag afstond, gezien de betekenis van Moesorgskij als persoon en Tretjakovs taak een portrettengalerij samen te stellen ‘van de beste mensen van Rusland’. Het bedrag dat repin voor het schilderij ontving, werd door hem ter beschikking gesteld voor de oprichting van een gedenkteken voor Moesorgskij.

Biografie van Moesorgskij [ componistenweb.net ]

knieval

In Brompton Oratory, genoemd naar Brompton Catedral in Londen, stapt Nick Cave de kerk binnen op paasmorgen. De voorganger leest Lucas 24 waarin Christus na zijn lijden weer verenigd wordt met zijn discipelen. De zanger ziet ondertussen de beelden van de apostelen in de kerk en wou dat hij zelf zo’n beeld was, zodat hij de schoonheid niet onder woorden zou hoeven brengen noch zou hoeven te geloven wat hij in het avondmaal weerspiegeld ziet:
 
A beauty, impossible to endure
The blood imparted in little sips
The smell of you still on my hands
As I bring the cup up to my lips
 
No God up in the sky
No Devil beneath the sea
Could do the job that you did, baby
Of bringing me to my knees
 
( Bron: Peter Sierksma in Trouw van 12 maart )
Nick Cave

Nick Cave and the Bad Seeds Official Website

tolerantie als zwijgplicht

gelezen: essay van Matthias Smalbrugge
in Letter & Geest, Trouw van zaterdag 26 maart

Matthias SmalbruggeVandaag staat er in Letter & Geest, de diepgravende zaterdagbijlage van Trouw, een bijdrage van de theoloog Matthias Smalbrugge: Confrontatie is nodig om een tragedie te voorkomen. Hierin hekelt hij de conflictvermijding in het maatschappelijk debat over religie en legt daarmee de vinger op de zere plek: de confrontatie tussen christendom en islam.

Wat is tolerantie in een heterogene samenleving?
De vraag naar het verschil in gods- en mensbeeld.
 
Beide vragen – wat kan een cultuur (ver-)dragen en wat is het mens- of godsbeeld op grond waarvan je een ander accepteert of weigert – worden vaak uit het debat geweerd. Vreemd genoeg uit naam van diezelfde tolerantie, die dan juist wordt opgevoerd als grote witwasser van alle verschillen. Alle verschillen zijn relatief, cultureel bepaald maar niet wezenlijk.
 
Want echt, au fond geloven we allemaal in één God en is het verschil tussen christendom, islam, hindoeïsme, etc. lood om oud ijzer. Achterliggende suggestie: we delen wel hetzelfde mens- en godsbeeld, dus heb het niet over de verschillen want je speelt met vuur. Tolerantie als de ultieme zwijgplicht. Dan maar liever opnieuw nagedacht.

voorpublicatie [ Trouw Online ]