Maandelijks archief: februari 2005

paradise lost

mojo coverBij de tijdschriften werd mijn blik opgezogen door het woord PSYCHEDELIC! in circusletters op de cover van een onbekend magazine. How Hendrix, The Beatles & Pink Floyd turned on stond er onder. Ik was al bijna verkocht. Dus eerst maar eens bladeren. De psychedelische layout en typografie zogen mij verder… Tijdlijnen van 1965, 1966, enz… Daar ben ik erg gevoelig voor. Ik plaats mijzelf altijd in de geschiedenis als een reiziger die telkens weer naar de kaart zit te turen. En ik ben vertrouwd met de paradox dat ik mij daardoor juist steeds meer tegenover de geschiedenis ga bevinden.

De sixties zijn voor mij verstrengeld met de jaren die mij voor altijd doen herinneren aan de tijd dat ik nog een kind was, een wezen dat niet reflectief tegenover de wereld stond. Ooit kon ik gewoon simpel zijn kort aangelijnd aan de pin van het ogenblik, zoals Nietzsche schrijft in zijn beschouwing over het geluk van het dier. Ik zie mijzelf als kleuter door mijn ouders gedocumenteerd op vierkante zwartwitfoto’s met een gekarteld randje. Die beelden vermengen zich met de bonte foto’s van vrije en blije bloemenkinderen in het Mojo magazine. Maar ik ben geen kind meer en ik ken de keerzijde: massaal zochten ze het verloren paradijs, maar namen de verkeerde weg en velen belandden in de hel van de drugs.

“Vertel me eens over de sixties, hoe ze echt waren…”, kwijlt het retrohippiemeisje uit de jaren negentig tegen Peter Fonda in the Limey van Soderbergh. De vadsige vijftiger geeft een kort antwoord. “De sixties duurden eigenlijk maar een jaar, 1966 of beter gezegd maar een halfjaar. Stel je een land voor waar je nog nooit geweest bent en waar je geen kaart van hebt, maar alles wat je er tegenkomt, is je ten diepste vertrouwd. Dat waren de sixties.”

Neverland, (hoeveel psychedelische bands en albums droegen die naam?) een lokatie zonder coordinaten in tijd en ruimte, een bewustzijnsstaat, net als het verloren paradijs. Maar er is één groot verschil tussen Neverland, mijn jeugd en het verloren paradijs: Aan Neverland en mijn jeugd heb ik herinneringen, maar naar het verloren paradijs kijk ik reikhalzend uit als naar een land waar ik nog nooit geweest ben en waar gelukkig geen kaarten van bestaan.

Psychedelische webradio: technicolor web of sound
week van de jaren zestig [ Radio 2 ]

das ewig weibliche zieht uns hinan

Filosofie Scheurkalender, 25 februari
In Sporen. De stijlen van Nietzsche, uitvoerig geannoteerd door Ger Groot, constateert Derrida dat de Nietzscheaanse vrouw over haar ‘afgrondelijkheid’ een sluier draagt. Haar waarheid – de afgrond die ze verhult – is tegelijk haar schaamte. De mannelijke filosoof is geïntrigeerd door deze verhulling die om een onthulling vraagt; hij vermoedt een ‘diepte’ die hij begeert en vreest. “De vrouw weet echter dat onder haar sluier geen ‘waarheid’ verborgen ligt, geen ‘diepte’, maar een afgrond waarin elke illusie van waarheid verzinkt”, aldus Groot. “Dit geeft haar een mateloze macht over de filososfische waarheidszoeker, die onhandig dingt naar haar gunsten en daarmee een willoos slachtoffer wordt van haar grillen.”

Gelukkig zijn niet alle vrouwen Nietzscheaans.

op zoek naar de nuance

Gisteren viel de nieuwe Filosofie Magazine op de mat. Het magazine en de website zijn beiden gerestyled. Het is wennen. Mooie chique vormgeving , maar in typografisch jargon is de tekst te blond: Een ultralichte schreefloze letter en te brede interlinie maakt de platte tekst niet erg leesbaar. Hopelijk ziet de redactie dit op tijd in en krijgen we in een volgende nummer weer beter leesbare teksten. Opvallend is de nieuwe werving, doet me denken aan een oude bekende van mij die er voor pleitte alles enerzijds,anderzijds te beschouwen, ook en vooral als het om de persoon van Adolf Hitler ging…

FM-advertentie
Bekijk het eens vanuit een filosofisch standpunt
Voortdurend komen nieuws, opinies en achtergronden op ons af. Standpunten worden als feiten gebracht. Meningen als waarheden. Opinies als bewijs. Oppervlakkigheid is verleidelijk, terwijl de wereld ingewikkeld is. Ook dicht bij huis. Gedrag van mensen, rituelen uit verre oorden, meningen van buren en vrienden, recht dat krom lijkt en andersom. Filosofie Magazine wil inzicht geven. Door de waan van de dag door te prikken en interessante kwesties in een breder perspectief te plaatsen. Door verschillende gezichtspunten te belichten. Vragen op te roepen. Zaken te ontleden. U aan het denken te zetten. Zo krijgen uw gedachten vorm; uw mening een fundament. Zet u zelf elke maand aan het denken.

Filosofie Magazine